Ritüel

Ritüeller; en sevdiğim hayatın koşuşturmacası içinde durma, dinleme, dinlenme ve devam etmek için enerji toplama anı… İster bir kahve içimi olsun , ister sadece durup düşünme anı isterseniz de dua etmek olsun siz bilirsiniz ama  size ait bir ritüel hayatınıza iyi gelebiliyor çoğu zaman…

Misal;

Sabah güneş doğarken çıkıyoruz balkona, o benim kucağımda sımsıkı sarılmış yüzümü okşar tatlı tatlı. Ben ona sarılırım, ya kocaman bir hırka ile sarmalarım onu ya da kendi hırkasını giyer büzüşür yapışır bana… Bir de olur da ayakları üşümüşse bacaklarımın arasına sokar hemen üşüdüm ısıtır mısın der. Güneşi izleriz sonra ileride -nasıl olduysa AVM ve okul inşaatı arasında canlı kalabilmiş- kocaman bir ağacın arkasından doğar güneş o ağacın arkasından çok da güzel doğar ama tarif etmesi biraz zor göstermem lazım, bak işte böyle doğuyor ben de ona böyle sarılıyorum o yüzden bu kadar güzel demem lazım. Bu sebeple burası biraz eksik kalacak kusura bakma sevgili okur. Sonra ben öperim onu, o bana her gün güneş hakkında nasıl bu kadar konuşacak şey buluyor bilmiyorum ama mutlaka birşeyler anlatır. Ay dede de henüz gitmedi ise birbirini özlemiş iki arkadaşın görüşmesi bizi de sevindirir. Bu tatlı onbeş dakikamız biter ve iliklerime kadar hissederim hayat bu anlar için güzel… Sonra mesela aklıma küçük prensteki tilki gelir evet derim artık ben de evcilleşmişim…

İşte dünya yine de böyle anlarla başka anlara rağmen güzel bir yer. Siz yine de içinizi karartmayın, dünyayı ve hayatınızı sevmeye çalışın, devam edin çünkü vazgecemeyiz…

Aybala