6. ay geldiğinde pek bir heyecanla katı gıdalara geçtik. Her hafta yediklerine yeni bir şeyler ekliyoruz. Yeni sebzeler, yoğurt , peynir… Onun yeni tatları ilk kez tadışını seyretmek çok keyifli. Önce kısa bi rağzında geveleme evresi , sonra beğeniğ beğenmemesine göre değişen surati. Nasıl meraklı nasıl heycanlı birşeyler tatmaya.
Bazen ona bakarken düşünüyorum, büyürken hayata karşı duyulan bu heyecanı kaybetmek ne kötü. Mesela hangimiz yeni bir tat karşısında bu kadar dikkat kesilip bu kadar heyecanla bekliyoruz onu yemeyi… Neyse bu tamamen başka bir yazının konusu
Tabi katı gıdaya geçiş sadece böyle neşe içinde keyifle olan bir durum değil, bir de bu işin öbür yüzü var. Yani yenen yeni lezzetlerin vücuttan çıkışında yaşşanan sorun kısaca ve bildiğimiz tabiri ile kabız .
anne olma hikayesi 