ıraz toros | anne olma hikayesi

Bu hafta oyun grubundaki tema

“Mutfakta Çok Eğleniyorum; Yaşayarak Öğreniyorum”

Neler yaptık kısmına gelince

Önce yiyecekleri kestik biçtik

Önceden kesilmiş ahşap oyuncak yiyecekleri ahşap bıçaklar ile kestik.

Oynadığımız set PLAN TOYS’un aşağıdaki oyuncağının bir türevi idi

Bunlar ile yeterince oynadıktan sonra sırası ile muz, peynir ve ekmek kesebilirlermiş…

Panik yok kullanacakları bıçak aslında bıçak olmayan ama bıçak gibi davranan şu meyve bıçakları var ya onlardan…

Meyve ve sebzeleri bir kenara koyduk ve oyuncak hamurlarını merdane ile açtık, kestik biçtik mıncıklama işimiz bittikten sonra ahşap havanlara koyup bir güzel ezdik…

En son olarak da krepon kağıtlarını önce bir güzel yırttık, sonra kırptık ve bu parçaları daha önce hazırlanan domateslerin üstüne yapıştırdık…

Bu hafta tam konsantre bir oğlum vardı oyun grubunda hasta olmasına rağmen iyi idare ettik.

Şimdi bu anne oyunları tekrar etmek üzere bu anne internetten oyuncak siparisi vermeye başlar…

Herkese iyi haftalar

İki haftadır oyun oynuyoruz Iraz ile, daha doğrusu Yiğit Alp oyun oynuyor ben de onunla oynamayı öğreniyorum.

Evet Alp için harika oldu oyun grubu, kendi yaşıtları ile zaman geçirme şansı oldu bunlar zaten hepimizin az çok bildiği gerçekler ama olayın başka bir boyutu da var.

Biz malesef erken çocukluğumuzdan itibaren bir yetişkinin rehberlliğinden çok müdehalesi altında büyümüş bir nesiliz. Anneme ve babama haksızlık etmek istemem, şimdi şimdi bakıyorum da bize özgürlük alanları yaratmaya, bize müdehale etmemeye özen göstermişler fakat gittiğimiz okullarda, annem çalışırken babaannemle geçirdiğim zamanlarda malesef bu rehberlik etme olayı pek çalışmamış. Aslına bakarsanız şu anda bizim zamanımızdan daha kötü bir eğitim sistemi ile karşı karşıyayız ama en azından beni ümitlendiren başka bir okul mümkün gibi, MONED gibi, Binbir Çicek, Küçük kara balık gibi örnekler var…

Uzun lafın kısası çocuklarımıza müdehale etmeden onlar ile oynamak en azından kendi adıma konuşmak gerekirse bizim nesil için öğrenilecek bir durum. İşte tam da bu yüzden Iraz ile oynamak en azından bana iyi geliyor. Evet bir sürü ve bir sürü kitapta okuduk ama iş uygulamaya gelince sanki biraz kolay olmuyor, düşmesin diye tutma isteğinin, boncuğu yutarsa diye panik olmanın önüne geçmek için gerçekten insanın kendini eğitmesi gerekiyor. İşte tam da bu noktada dedim ya Iraz ile oynamak bana iyi geliyor. Arada sırada babayı da bu oyun gruplarına göndermeyi düşünüyorum, bence o da bunu tecrübe etmeli…

Yani aslında Iraz ile bence sadece küçük adamlar oynamıyor, onların koca koca anne ve babaları da oyun oynamayı keşfediyor. Ve bu anne oyun grubunda çok eğleniyor…