Oncelikle belirteyim, Yigit Alp bir montessori okuluna gitmiyor. Antalya’da montessori okulu yok. Ama hayatimizda montessori var.
Var dedigimde de akliniza malesef “how we montessori” gelmesin bizim evde isler daha mutavizi yurumekte ama ben yine de faydasını gördüğümüzu düşünmekteyim.
-
Öncelikle oyuncaklarinin az, onun ulaşabileceği sabit bir yerde olmasi harika bir fikir. Bir sure sonra kendi oynamaya, oynadiktan sonra da toplamaya başlıyor.
-
Odasinin onun boyutlarinda mobilyalara sahip olmasi, esyalarini kendi kaldirabiliyor, yatagi hala yer yatagi oldugu icin cok rahat kullaniyor hatta donem donem yatagini kendi topluyor ya da o oyle oldugunu idda ediyor ben de ustune gitmiyorum diyelim :)
-
Mutfakta onun ulaşabileceği eşyalarının durduğu bir dolap ve tezgaha ulaşmasını kolaylastiran bir basamak var. Ilk zamanlar bana yardim ederken hayati az buçuk zorlastirmisligi var ama zamanla salata yaparken anlamli katkilarini görmeye başladık diyelim.
-
Salonda onun boyutlarinda bir koltugu, kitapligi ve giriste ise askiligi var. Tüm bunlarin ona keyif verdigini hissediyorum.
-
Bir de günü olabildigince standart yaşıyoruz yani bir gün öyle bir gün böyle geçmiyor hayatı
Bunlar derya deniz olan montessori kavramında kucuk adimlar, ama benim oğlumun hayatında pozitif etkilerini çokca gördüğüm uygulamalar…
En azından evi onun ihtiyaçlarına göre gozden gecirip onu ozgur bırakın once biraz isler karışmış gibi gelecek ama sonrasinda alıştıkca o özgürlüğünün siz de mutlu çocuğun keyfini çıkarmaya baslayacaksiniz…
anne olma hikayesi 