Yine Geç Kalınmış Bir Yazı… Babalar Günü Kutlu Olsun

Yine geç kalmış bir yazı yazıyorum… Evet milyonkere söyledim ama yine söyliyim ben blog yazmaya çalışan çalışan bir anneyim.

Hazır babalar günü gelmişken ütopik baba ile tanıştırmak isterim sizi.

 

O benim kahramanım, beyaz atlı prensin çocuk sahibi olmuş versiyonu ve pek tabiki de gerçek değil… Ama gelecekteki gelin kızım sana söz oğlumu bu konuda eğiteceğim.

Not: Görsel VitrA nın babalar günü mesajından, zaten çok ama çok gerçeküstü değil mi ?

 

Ütopik baba aşağıdaki gibi  nev-i şahsına munasır, her eve lazım muhteşem bir kişiliktir:

• Annelerin yorulmayan insanüstü varlıklar olmadığını bilir, o yüzden anne ile hayatı paylaşır.
• Evdeki sorumlulukları, yapılacak işleri öğrenmeye çalışır bilir ki anne de doğuştan toz alıp, bebek bezi değiştirmeyi biliyor olamaz !
• Annenin de arada sırada sabah uykusu denen tatlı dünyada vakit geçirmeye ihtiyacı olduğunu bilir, o yüzden bazı geceler anneye süpriz olsun diye  yatarken “hayatım sen bu sabah uyu ben kalkar ilgilenirim, hatta oğlumla beraber oyun oynamak vakit geçirmek için harika bir fırsat olur. Bu arada tabiki kahvaltı bizden sen güzelce uyu !” der.
• Çocuk bakımını paylaşmanın sadece çocuk ile oyun oynamak olmadığını bilir, gerekirse gece o da uyanır, bebeğin çantasını hazırlayabilir hatta banyosunu yaptırabilir :) (Tamam bu biraz fazla ütopik oldu ama en nihayetinde hayal kuruyoruz şurda)
• Çocuk yetiştirmenin son derece ciddi bir iş olduğunu bilir ve bu yüzden okur, araştırır, inceler anne ile birlikte bunları tartışır , çocuk gelişimi konusunda kafa patlatır.
• Çocuk ile ilgili yapılması gereken bir sürüüüü iş olduğunu bilir ve bunların planlanmasında biricik karısına yardım eder, evet en azından doktor randevularını takip etmeyi kast ediyorum :)

 

Tanıdığım büyük babaların ellerinden yaşıtlarımın ve baba olmak üzere olanların gözlerinden öperim…

Babalar gününüz kutlu olsun !