Sanırım 2,5 yaşındaki bir çocuk demek her an şaşırmaya hazır olmak demek, verdikleri cevaplar inanılmaz ve aslında hepsi küçük birer cep aynası… Çünkü söylediğiniz her şeyi hafızaya alıyorlar ve yeri gelince sizi şaşırtacak şekilde doğru kullanıyorlar… Yani bildiğin iletişim halinde olduğu yetişkinlere birer ayna tutuyorlar… Biraz insanı korkutuyor değil mi :)
İşte bunu mutlaka yazmalıyım, unutmamam lazım dediğim iki dialog:
Tabletten müzik dinliyoruz, onun sevdiği şarkıları çaldıktan sonra başka bir şarkıya geçtim, istemedi hayır dedi ben de ama anne bunu çok seviyor dinlemek istiyor dedim ve cevap:
Anne kapat şarjı biter… (Sanırım bir ara bu gün bayramı 15. dinleyişimizde olabilir kurtulmak için kapattım ve şarjı bitti dedim)
Ruşen dede ile konuşurken dede başım ağrıyor öp de geçsin der, bizim ufaklı dedeyi öper ama dede geçmedi hadi bir daha öp diye ısrar eder ve cevap
Hap içççç…. (Bu da benden çünkü klimadan dolayı sürekli baş ağrısı çekiyorum ve haliyle ilaç iciyorum)
Anne olmak bazen çok eglendiriyor beni :)