Evimize cumartesi günü kiralık yazısı asıldı ve ben çok üzüldüm sevgili internet sakinleri :(
Taşınıyoruz. 1 Mayıs itibari ile artık İstanbulda yaşamıyor olacağız, yeni adresimiz Ankara.
Ailemizin fiziksel bütünlüğü için olması gereken bir taşınma.
Biraz da yorulmuş annenin -bu ben oluyorum- dinlenme isteği.
Daha doğrusu trafikte çebelleşmekten, babasında ayrı bir çocuğa annelik yapmaktan yorulmuş çalışan bir annenin dinlenme isteği.
Ben yeni adresimiz ile ilgili sorun yaşamıyorum, orayı da bir şekilde yaşanır ya da çekilmez hale getirecek yine bizleriz. Eminim ki orada da çok güzel anılarımız olacak olacak
AMA
Ben bir şehri insan nasıl bırakır onu bilemiyorum şu an.
Benim İstanbul’da bir sürü anım, ilk gençliğim, heyecanlarım, mutluluklarım, beni ben yapan hayal kırıklıklarım kısacası hayatım var.
Sanki taşını toprağını biliyorum köşebucak gibi, sanki buralar benden sorulur gibi hissettiğim bir semtim var.
Dedemin bizi küçükken götürdüğü şimdi eski püskü kalmış ama o zaman ışıl ışıl olan Gözcübaba parkı var.
Oğlumu doğurduğum hastahane var.
Anneannemin uyuduğu mezar var.
Beni iyi hissettiren oh be iyiki gelmişim dediğim yerler var.
Erguvan ağaçları var sonra her bahar keyifle açmasını bekleldiğim. Ben minibüs caddesin’de ve acıbadem’de nerede mimoza var, nerede erguvan var onu bile bilirim. Düşünün o kadar yaşanmışlık var.
Tadını çok sevdiğim sokak simitleri, rengarenk sokak çicekçileri var.
Benim bu şehirde bildiğin kişisel bir tarihim var.
Şimdi bilemedim ki ben bir şehir nasıl bırakılır.
Galiba o yüzden böyle donup kalmam, elimin hiçbir işe gitmeyişi…
Durup durup içime sıkıntı basışı…
anne olma hikayesi 
anıları bırakmak zor ama eminim yeni evinizde de bir sürü güzel anınız olacak.. yeni eviniz hayırlı olsun ..
cok tesekkur ederim :)
cocukla tasınma ayrı bir macera olacak ya hadi bakalım !
yardım eden birileri vardır herhalde ? gercı her şekilde zor bir süreç eşyaları toplamak ayrı bir dert, onları ankaraya taşımak başka birde uyum süreci allah yardımcınız olsun
Ailem yardım edecek ama eşim işi dolayısı ile pek ilgilenemeyecek.
Bizi eğlenceli bir yaz bekliyor orası kesin :)
Ama bir süre çalışmayacağım için yavaş yavaş hallederim diye umuyorum :)
Ben de istanbulu bırakıp Ankara’ya göçenlerdenim. 1,5 sene oldu, istanbul’a semtime, çevreme kavuştuğum her sefer güvende hissediyorum hala. Ve artık anladım ki bu his değişmeyecek ama Ankara da çocuklular için daha kolay bir yaşam ve daha güzel imkanlar var. Semtimize de alıştım ve eski semtime çok benziyor. Ataşehirdeydim şimdi Oran’dayim ve epey benzetiyorum belki de psikolojik bir mekanizmadır devredeki:) kolaylıklar dilerim
İstanbul bırakılmıyor degil mi ? Bir taraf hep orada kalıyor sanki…
Benden daha once aynı tecrübeyi yasamıs biri ile tanıstıgıma cok sevindim.İleriki günlerde tecrübelerinden faydalanmak icin seni rahatsız edebilir miyim ?
:) tabi ki, inşallah yardımım dokunur
aybalacımm başlık bile yeterince üzücü, satılar beni bile bir aldı götürdü :( sen merak etme kısa bir süreliğine gidiyorsun, diye düşünüyorum :) sen de öyle yap. öyle olmassa da biz geliriz siz neredeyseniz, “şehir”i düşünmezsin bile :)
Nazlıcım cok tesekkur ederim, iyi ki varsınız :D
Aaaa Ankara’ya mı geliyorsunuz ben sevindim bu işe
Geldiğinde görüşelim inşallah :)
Ama senin için zor bir süreç olacak o kesin
Umarım kolay atlatırsın burda da sevdiğin mutlu olabileceğin bir çevre oluşturursun
Taşınma işi çocukla zor olacak şimdiden kolay gelsin
Çok teşekkür ederim Güz.
Ankara’da olmana çok sevindim, şu taşınma işini atlatalım. Ufaklıkları hem biraraya getiri hem de görüşmüş oluruz :)
Kolay gelsin dileklerin icin tesekkur ederim